Στις 6 Ιανουαρίου έγινε γνωστή η πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης να κατατεθούν προτάσεις ύψους 15 εκατομμυρίων ευρώ για έκτακτες ανάγκες ενίσχυσης του συστήματος υποδοχής μεταναστών και προσφύγων. Ο προβλεπόμενος προϋπολογισμός φέρεται να αφορά και τη θέρμανση, το πετρέλαιο κίνησης, τη μεταφορά μη επισιτιστικών ειδών, την αποκατάσταση χώρων στέγασης, την ενίσχυση του συστήματος υγείας και την επέκταση της χωρητικότητας του καμπ “Μαυροβούνι”. Ενώ τα 15 εκατομμύρια ευρώ είναι ήδη ένα δυσθεώρητο ποσό για να το κατανοήσει κανείς, η ασαφής περιγραφή για το πού υποτίθεται ότι θα πάνε αυτά τα χρήματα αφήνει πολλά ερωτήματα, τα οποία αξίζει να εξεταστούν προσεκτικότερα:
Όσον αφορά την προμήθεια πετρελαίου θέρμανσης και πετρελαίου κίνησης, αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει σταθερή παροχή ηλεκτρικού ρεύματος για ολόκληρο το καμπ, εξασφαλίζοντας τη χρήση θερμαντικών σωμάτων όταν κάνει κρύο; Θα μπορούσε κανείς να παρεξηγήσει αυτή τη διατύπωση, εκλαμβάνοντάς την σαν πράξη καλοσύνης από την ελληνική κυβέρνηση, από την ίδια κυβέρνηση που επέβαλε περιορισμούς στη χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος τους πιο κρύους μήνες του χειμώνα; Ακριβώς μετά από 3 ολόκληρους χειμώνες χωρίς θέρμανση στο καμπ, μόλις τώρα έγινε πρόβλημα που αξίζει να αντιμετωπιστεί!
Η αποκατάσταση των ζημιών σε σπίτια και χώρους στέγασης σημαίνει ότι τα ντους θα φτιαχτούν ή ότι οι σημερινές σκηνές μεγάλης χωρητικότητας (rub halls) θα αντικατασταθούν και πάλι από έναν λίγο πιο αξιοπρεπή χώρο διαβίωσης, όπως το isobox; Λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες εξελίξεις, το πιθανότερο είναι ότι θα επενδύσουν σε περισσότερες σκηνές μεγάλης χωρητικότητας (rub halls), για να διογκώσουν ακόμη περισσότερο τη χωρητικότητα του καμπ, χωρίς να παρέχουν κανενός είδους άνεση ή την παραμικρή ιδιωτικότητα.
Η παροχή υπηρεσιών μεταφοράς μη επισιτιστικών ειδών σημαίνει ότι επιτέλους θα υπάρχει σταθερή προμήθεια προϊόντων γυναικείας υγιεινής, ώστε να καλυφθεί το μεγάλο κενό στις ανάγκες, αυτό το ζήτημα που επανέρχεται όλα αυτά τα χρόνια; Αν η ιστορία επαναληφθεί, θα εξελιχθεί όπως οι συμβάσεις που έγιναν με τους προμηθευτές των γευμάτων στον καταυλισμό, όπου εξαφανίστηκε ένα απίστευτο ποσό χρηματοδότησης για μικρές, μουχλιασμένες μερίδες φαγητού και υπήρχαν ελλείψεις στην τροφοδοσία ολόκληρου του καμπ.
Η ενίσχυση της ικανότητας των περιφερειακών υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας σημαίνει ότι ο πληθυσμός του καμπ, που υποφέρει από τόσα παράσιτα, θα έχει πρόσβαση σε θεραπευτικές κρέμες; Ή μήπως καταλήγουμε στην ίδια θέση, ότι αυτά τα παράσιτα θεωρούνται μεν επιδημία, όχι όμως απειλητική για τη ζωή, και αναμένεται να εξαφανιστούν από μόνα τους με την πάροδο του χρόνου?
Τέλος, γιατί το καμπ χρειάζεται επέκταση αφού ο πληθυσμός υποτίθεται ότι είναι κατά μέσο όρο πάνω από 2.500 άτομα κάτω από τη χωρητικότητά του; Δεν υποτίθεται ότι θα κλείσει τους επόμενους μήνες για να δώσει τη θέση του στο επόμενο βήμα απανθρωποποίησης των μεταναστών που είναι η Βάστρια; Τότε γιατί να επενδυθεί αυτό το ποσό στο Μαυροβούνι, αν, σύμφωνα με το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης, το άνοιγμα της Βάστριας θα είναι το επόμενο πανηγυρικό βήμα στη Λέσβο των «Ευρωπαϊκών Λύσεων απέναντι στην Κοινή Πρόκληση της Μετανάστευσης»; Ένας πανηγυρικός εορτασμός της άρνησης εισόδου σε ανθρώπους που διαφεύγουν από καταστάσεις που απειλούν τη ζωή τους. Αναζητούν μια καλύτερη ζωή στην ουτοπία που θεωρείται ότι είναι η Ευρώπη, με την απλή προοπτική να ζήσουν μια ζωή όπως όλοι οι εκ γενετής Ευρωπαίοι. Μόνο για να συνειδητοποιήσουν ότι η Ευρώπη θα τους κακοποιήσει και θα τους ξεφτιλίσει τόσο πολύ, ώστε να αναρωτηθούν αν άξιζε καν να εγκαταλείψουν την προηγούμενη κατάστασή τους.
Τι ηχηρό ράπισμα να ακούνε τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη να ισχυρίζεται ότι “δεν φοβόμαστε τον όρο ενσωμάτωση, είμαστε μια ανοιχτή κοινωνία που έχει αποδείξει την προθυμία της να αγκαλιάσει όσους επιδιώκουν να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία. Η μονιμοποίηση της παραμονής τους εδώ είναι φυσικό επακόλουθο”. Αν οι δομές τύπου φυλακές όπως η Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή (ΚΕΔ) στη Σάμο ή η επερχόμενη Βάστρια, είναι απόδειξη προθυμίας να αγκαλιάσει την ένταξη, μπορούμε να αναρρωτηθούμε πώς θα ήταν η περιφρόνηση και η απόρριψη από τέτοιους ανθρώπους. Αλλά ποιοι και ποιες είμαστε εμείς που θα καταδικάσουμε τις πράξεις και τα λόγια του Μητσοτάκη, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση του κάνει πλάτες; Η Ylva Johansson, Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, επαίνεσε την Ελλάδα για τα σημαντικά βήματα προόδου που έχει κάνει στο χειρισμό του ζητήματος της νόμιμης μετανάστευσης. Μένει να αναρωτηθούμε αν τα χιλιάδες άτομα που επαναπροωθούνται παράνομα κάθε μήνα στο Αιγαίο είναι ένα από τα βήματα που δείχνουν βελτίωση ή αν έχουν βολικά ξεχαστεί.
Σε τελευταία ανάλυση, κατά βάθος ξέρουμε πού πάνε αυτά τα χρήματα. Αν δεν καταλήξουν στις τσέπες της διαφθοράς, θα καταλήξουν στην επιτήρηση, τον έλεγχο και την περαιτέρω υποβάθμιση των ανθρώπων στο καμπ. Ε λοιπόν, μένει μόνο ένα ερώτημα να θέσω σε σένα που διαβάζεις:
Μας κοροϊδεύουν τέλος πάντων
Pictures by “Cartooning for Peace”
A cooperation with NBK